Registration and Submission

Description: در این قاب، انسانی تنها با چهره ای پنهان شده در تاریکی، که دستانش یکی به آسمان بلند شده، و دیگری اسکلت یک حیوان را در خود نگه داشته. این جمجمه، یادگاری از مرگی خاموش است؛ مرگی که نه با فریاد، بلکه در حاشیه، در سایه‌ها، در بی‌تفاوتی جمعی ما اتفاق افتاده است. شاید حیوانی که در دستان اوست، نمادی باشد از طبیعتی که به دست انسان خاموش شده و یا شاید آیینه‌ای از خود ما باشد؛ از رنج‌هایی که به رسمیت نمی‌شناسیم، از موجوداتی که زندگی‌شان برای سیستم‌های قدرت بی‌ارزش تلقی می‌شود. دست برافراشته‌اش، نه نشانی از دعا، که حرکتی اعتراضی‌ست؛ فریادی بی‌کلام به سوی آسمان، در برابر بی‌عدالتی های بی‌پایان است.